چگونه به یک فرد مبتلا به اضطراب کمک کنیم

چگونه به یک فرد مبتلا به اضطراب کمک کنیم

در این پست از سایت تفریحی آلناز قصد داریم به بررسی این موضوع که چگونه به یک فرد مبتلا به اضطراب کمک کنیم بپردازیم. همه ما هر از گاهی نگران و می ترسیم. اما آنهایی که مضطرب هستند ممکن است احساس کنند که ترس از چیزهایی که ممکن است برای دیگران غیرمنطقی به نظر برسند، درگیر می شوند. ارتباط با این نگرانی‌ها ممکن است سخت باشد، و در نتیجه، بسیاری از مردم نمی‌دانند چگونه می‌توانند به بهترین شکل به کسی که اضطراب دارد کمک کنند.

مردم اغلب افرادی که اضطراب را تجربه می کنند، نادیده می گیرند. با سایر بیماری های پزشکی، ممکن است بتوانید علائم فیزیکی را مشاهده کنید. اما با اضطراب، شما لزوماً نمی بینید که فرد با چه چیزی سر و کار دارد. بنابراین مهم است که نسبت به آنچه فرد مضطرب از سر می‌گذرد حساس باشید، حتی اگر برای شما منطقی نباشد.

دیدن هر روز یک فرد عزیز که دچار حملات پانیک و مواجهه با اضطراب می شود ناراحت کننده است، اما کارهایی وجود دارد که می توانید برای کمک به آنها انجام دهید. با شناخت نشانه های نگرانی بیش از حد و درک بهترین راه ها برای حمایت از عزیزتان شروع می شود.

یاد بگیرید که علائم اضطراب را بشناسید

اختلال اضطراب شایع ترین وضعیت سلامت روان در ایالات متحده است که تا 18٪ از جمعیت را تحت تاثیر قرار می دهد. دانستن نشانه‌های اضطراب می‌تواند به شما کمک کند تا متوجه شوید کسی که دوستش دارید افکار یا احساسات ترسناکی دارد. علائم از فردی به فرد دیگر متفاوت است اما به سه دسته تقسیم می شود:

علائم فیزیکی

برخی از علائم فیزیکی که ممکن است فرد مورد علاقه شما احساس کند عبارتند از:

• سبکی سر
• تعریق
• حالت تهوع
• احساس عصبانیت و یا بی قراری
• تنگی نفس
• اسهال
• به راحتی خسته می شوند

افکار مضطرب

افراد مبتلا به اضطراب اغلب دارای الگوهای فکری مانند:

• باور داشته باشید که بدترین اتفاق خواهد افتاد
• نگرانی مداوم
• فکر کردن به همه یا هیچ
• تعمیم بیش از حد (ایجاد فرضیات کلی بر اساس یک رویداد واحد)

رفتارهای اضطرابی

شاید بیشتر متوجه رفتارهای عزیزتان شوید. رفتارهای اضطرابی رایج عبارتند از:

• اجتناب از موقعیت ها یا رویدادهای ترسناک
• همیشه به دنبال اطمینان هستند.
• پیش بینی کردن
• تحریک پذیری و ناامیدی در موقعیت های ترسناک
• اعمال اجباری (مانند شستن مکرر دست ها)

بدانید چه کاری را نباید انجام دهید

پاسخ‌های معمولی به کسی که مضطرب است اغلب مفید نیست. در اینجا اقداماتی وجود دارد که باید از آنها اجتناب کنید:

کمکی نکنید

معمول است که بخواهید به عزیزتان کمک کنید تا از موقعیت‌های دردناک دوری کند و از راه خود برای از بین بردن علت نگرانی خود دست بکشید. در ظاهر، این واقعاً متفکرانه و شیرین به نظر می رسد. اما اضطراب معمولاً از بین نمی‌رود. با گذشت زمان، اگر مردم به طور مداوم از مواجهه با موقعیت‌های دشوار اجتناب کنند، اضطراب افزایش می‌یابد و درخواست‌های ویژه برای اقامت بیشتر می‌شود.

اگر به اصلاح رفتار یا محیط خود ادامه دهید تا با اضطراب فرد مورد علاقه خود سازگار شود، این می تواند ناخواسته باعث تداوم و رشد اضطراب شود. اجتناب از موقعیت‌های دشوار به فرد مورد علاقه‌تان این فرصت را نمی‌دهد که بر ترس‌ها غلبه کند و یاد بگیرد که چگونه بر اضطراب مسلط شود. در عوض، دنیای آن‌ها را کوچک‌تر می‌کند زیرا کاری که می‌توانند انجام دهند به دلیل اضطراب فزاینده‌شان محدودتر و محدودتر می‌شود.

تقابل را تحمیل نکنید

از سوی دیگر، وادار کردن شخصی به انجام کاری که از آن می ترسد نیز خوب نیست. تلاش برای فشار دادن به کسی که آماده نیست، می‌تواند به این رابطه آسیب برساند. یادگیری نحوه غلبه بر دلهره عمیق بهترین کاری است که با همکاری یک درمانگر حرفه ای انجام شود. این بار بار را از دوش شما برمی دارد. همچنین با راهنمایی شخصی با تجربه به فرد مورد علاقه شما کمک می کند تا با ترس های خود مرحله به مرحله روبرو شود.

از نکات مربوط به اضطراب استفاده کنید

پاسخ‌های مبتنی بر عشق و پذیرش، و میل به بهتر شدن عزیزتان، سنگ بنای کمک به فرد مبتلا به اضطراب است. رویکردهای زیر را در نظر بگیرید:

اعتبار سنجی را ارائه دهید

بسیاری از چیزهای مختلف می تواند افراد را مضطرب کند. گفتن چیزی مانند «باورم نمی‌شود که به خاطر چنین چیز کوچکی ناراحت می‌شوی» تجربه یک فرد را کم‌ می‌کند. درعوض، از عزیزتان بپرسید که چگونه می توانید در لحظات چالش برانگیز حمایت کنید.

چیزی که یک فرد را ترسان می‌کند، ممکن است برای دیگری مشکل بزرگی نباشد. اضطراب آنها لازم نیست برای شما معنی داشته باشد – مهم است که درک کنید آنچه که شخص تجربه می کند واقعی است و نیاز به حساسیت دارد.

نگرانی اکسپرس

دیدن یکی از عزیزان که دچار حمله اضطراب می‌شوند، سخت است. اما در حال حاضر، نمی‌توانید کار زیادی برای کوتاه کردن مدت یا کاهش محسوس شدت حمله پانیک انجام دهید.

وقتی متوجه می‌شوید که عزیزتان از فعالیت‌هایی که قبلاً از آنها لذت می‌برد کناره‌گیری می‌کند، لازم نیست نگرانی خود را پنهان کنید. درعوض، می‌تواند مفید باشد که با عزیزتان به شیوه‌ای گرم و مثبت نزدیک شوید. می‌توانید با گفتن اینکه متوجه تغییرات رفتاری خاصی شده‌اید، گفتگو را شروع کنید.

به عنوان مثال: «هی، متوجه شدم که از رفتن به فلان مکان و سایر مجالس اجتماعی اجتناب کرده‌اید. می‌توانید با من در میان بگذارید که چه چیزی باعث این تغییر شده است؟ سپس، بسته به اینکه گفتگو چگونه پیش می رود، ممکن است بپرسید که آیا فکر می کنند برای مقابله با اضطراب خود به کمک یا حمایت نیاز دارند یا خیر.

بدانید چه زمانی به دنبال کمک باشید

اگر اضطراب فرد مورد علاقه شما شروع به مانع شدن در توانایی آنها برای لذت بردن از زندگی، تعامل در مدرسه، محل کار یا معاشرت با دوستان کرد، یا اگر باعث ایجاد مشکلاتی در خانه می شود، وقت آن است که به دنبال کمک حرفه ای باشید.

یکی از عزیزانتان را تشویق کنید تا با یک ارائه دهنده سلامت روان قرار ملاقات بگذارد. اگر آنها مقاوم هستند، می‌توانید به آنها یادآوری کنید که این فقط یک قرار است. این بدان معنا نیست که آنها باید متعهد به درمان یا کار با آن درمانگر خاص باشند. این در واقع فقط یک بررسی اولیه است، مانند یک معاینه فیزیکی سالانه، اما برای سلامت روانی و عاطفی شما.

گزینه های درمانی برای بیماران مبتلا به اضطراب

دو درمان اولیه برای افراد مبتلا به اضطراب وجود دارد:

• درمان شناختی رفتاری (CBT)، که شامل یادگیری نحوه کاهش اضطراب و رویارویی با موقعیت های ناراحت کننده است.
• مدیریت دارو با داروهای ضد افسردگی، که به خودی خود خوب عمل می کند، اما زمانی که با CBT همراه باشد، بهتر عمل می کند.

در طول درمان، به نشان دادن حمایت خود ادامه دهید:

• از عزیزتان بپرسید که چه کاری می توانید برای کمک به او انجام دهید.
• از شما بپرسید که آیا می توانید در یک جلسه درمانی شرکت کنید تا برخی از مهارت ها را برای حمایت بهتر از آنها یاد بگیرید.
• برای حفظ انرژی خود برای زندگی و علایق خود وقت بگذارید.
• اگر درمانگر اول مناسب نیست، فرد مورد علاقه خود را تشویق کنید که درمانگر دیگری را امتحان کند.

اگر نگران اضطراب یکی از عزیزانتان هستید، درمان زودهنگام ایده آل است. هر چه مدت طولانی تری اجازه دهید اضطراب یا هر نوع وضعیت سلامت روانی یا جسمی بدون مداخله از بین برود، بهبودی سخت تر می شود.