چگونه عزت نفس در کودک ایجاد کنیم

چگونه عزت نفس در کودک ایجاد کنیم

در این پست از سایت تفریحی آلناز قصد داریم به بررسی این سوال که چگونه عزت نفس در کودک ایجاد کنیم بپردازیم. به جای تعریف و تمجید، به فرزندتان کمک کنید تا مهارت هایی را برای تکمیل چالش ها به تنهایی توسعه دهد و اجازه دهید شایستگی اعتماد به نفس را ایجاد کند.

بچه‌هایی که اعتماد به نفس پایینی دارند دائماً نگران هستند آیا من به اندازه کافی خوب هستم؟ مطالعه‌ای در سال 2014 نشان داد که روابط نزدیک والدین به تعدیل عوامل خطر نگران‌کننده مانند اضطراب، افسردگی و افکار خودکشی کمک می‌کند.

به‌عنوان والدین، تماشای تلاش‌های کودکانمان دردناک است. در اولین نشانه مشکل، ما می خواهیم سریع مسائل را درست کنیم. اما کارشناسان می گویند ما باید با این تمایل مبارزه کنیم. در عوض، والدین باید خودکارآمدی کودک خود را ارتقا دهند، که به عنوان توانایی تکمیل یک کار یا چالش با استفاده از استراتژی‌های مناسب تعریف می‌شود. تقویت فعال شایستگی کودکان بسیار سودمندتر از تلاش برای نجات روز است. بازخوردهای قندی مانند من به پسرم ممکن است از احساسات کودک محافظت کند، اما به بهبود آنها کمکی نمی کند.

بنابراین والدین برای افزایش خودکارآمدی فرزندانشان چه کاری می توانند انجام دهند؟

بهبودهای خاص را شناسایی کنید. این کافی نیست که به بچه ها بگویید بیشتر تلاش کنند. اگر بچه‌ها در حال یادگیری نقاشی هستند، باید دیدگاه را بیاموزند. اعتماد به کودک بسیار مهم است. به فرزندتان کمک کنید دوستانی پیدا کند، انعطاف‌پذیری ایجاد کند، اگر آن‌ها بازی بیسبال را یاد می‌گیرند، باید روش صحیح نگه داشتن چوب را بیاموزند. و عزت نفس واقعی را توسعه دهید. تحسین و ستایش فاخر کمکی نمی‌کند، زیرا اگر از قبل فوق‌العاده هستم، چرا باید سخت تلاش کنم یا تمرین کنم؟ شایستگی نه تنها به معنای توسعه مهارت‌ها، بلکه پذیرش فرآیند یادگیری است.

در مورد اینکه بچه ها برای رسیدن به یک هدف در مراحل قابل دستیابی چه کاری می توانید انجام دهید، تلاش بدون استراتژی باعث تضعیف روحیه می شود. وقتی یک بچه تجارب زیادی از شکست داشته است، چرا در دنیا باور می کنند که اگر اکنون مبارزه کنند، نتیجه خواهد داد؟

اجازه دهید بچه ها خودشان مشکل را حل کنند. والدین باید به بچه ها این آزادی را بدهند که خودشان مسائل را بفهمند و به جای اجرای نمایش، به عنوان راهنمای ملایم عمل کنند. این یک کار احمقانه است که فکر کنیم می توانیم از فرزندان خود در برابر دنیا محافظت کنیم. کنترل بیشتری بر زندگی‌شان به فرزندانتان بدهید. اگر فرزند شما این حس را داشته باشد که اگر اتفاق بدی بیفتد، مامان قرار است مانند تام کروز در ماموریت غیرممکن از سقف بیفتد و او را بیرون بیاورد، این مشکل است. کاری که ما می‌خواهیم انجام دهیم این است که مهارت‌هایی را به آنها بیاموزیم تا بتوانند از خود محافظت کنند، و اگر نتوانند از خود محافظت کنند، چگونه به دنبال کمک هستند؟

شایستگی واقعی ناشی از تجربه‌های مکرر است که به تنهایی با استرس‌های قابل تحمل و احساسات ناراحت‌کننده کنار می‌آییم. شما می‌توانید دیواری پر از غنائم از «بهبودترین» تا «تریر» داشته باشید، اما عزت نفس واقعی یک منبع کنترل درونی دارد، نه کنترل بیرونی. من مجبور نیستم توسط ابرقهرمانان نجات پیدا کنم. من قهرمان حماسی زندگی خودم می شوم. بچه‌ها نمی‌توانند عزت نفس واقعی داشته باشند، بدون اینکه احساس کنند قادر هستند و می‌توانند به تنهایی از پس مسائل برآیند.

قبل از کمک به فرزندتان، به این فکر کنید که آیا فرزندتان می‌تواند به تنهایی تمام یا برخی از وظایف را انجام دهد. فقط به آن‌ها کمک کنید تا بتوانند آن را انجام دهند، اما نه بیشتر از آن، و از کاری آنقدر چالش‌برانگیز که نتوانید به آنها کمک کنید تا آن را به دست آورند، تلاش نکنید، زیرا ممکن است نتیجه معکوس داشته باشد، و شاید آنها از ورزش یا سرگرمی یا هر چیز دیگری که هست دست می کشند.

ابراز عشق بی قید و شرط. عزت نفس واقعی ریشه در عشق بی‌قید و شرط دارد، نه تحسین بی‌ارزش. تفاوتی بین این است که فکر کنید هر تصویری که می‌سازید یک شاهکار است، یا هر نتی که روی پیانو می‌نوازید نابغه‌ای الهام‌شده است، در مقابل دانستن ذاتی، من عاشق هستم.

توجه بی قید و شرط فرزندان ما را پر از اعتماد به نفس می کند تا به توانایی آنها برای موفقیت به تنهایی باور کنند و عزت نفس آنها را تقویت کند. وقتی شرایطی دارید، روی کودک کنترل می‌شود. این مهم است که کودک باور کند که شما برای او ارزشی قائل هستید. مهم نیست اکنون چه اتفاقی می‌افتد، اگر شکست بخورید، این تعیین نمی‌کند که چقدر برای شما ارزش قائل هستم و معتقدم که شما چیز مهمی برای کمک کردن دارید.

بزرگ‌ترین تعریفی که می‌توانیم به فرزندانمان بدهیم این است که بگوییم، «من واقعاً از همراهی شما لذت می‌برم.» برای بچه‌ها واقعاً مهم است که دقیقاً چه چیزی را در مورد آنها دوست دارید که نیازی به کسب آن نیست، بگویید. بیاموزید که عشق نباید به دست بیاید جایگزین این است که روی تردمیل باشید که دائماً باید ارزش خود را ثابت کنید.

اجازه دادن به فرزندانتان برای دیدن شما واقعی، عیوب و همه چیز، به آنها کمک می کند تا خود و نقص های خود را بپذیرند. نمی‌خواهید بچه‌هایتان شما را به‌عنوان این شخص عالی ببینند که اشتباه نمی‌کند. نمونه‌هایی از یک مشکل یا چالشی که داشتید و اینکه چگونه از آن عبور کردید، بیاورید. الگوبرداری از اینکه همه مرتکب اشتباه می شوند و از آنها درس می گیرند، واقعا مفید است.